Speech
of
His Excellency Benigno S. Aquino III
President of the Philippines
During the celebration of Jollibee’s 700th store
[November 26, 2010, Harrison Road, Baguio City]
Magandang umaga po sa inyong lahat.
Ikinagagalak kong maging bahagi sa isa na namang kabanata ng lalong-yumayamang kuwento ng Jollibee Foods Corporation. Tiyak kong ang pagbubukas ng ika-pitongdaang Jollibee store sa Pilipinas ay hudyat sa pagpasok ng mas marami pang biyaya at ng mas makabuluhan pang mga tagumpay para sa inyo pong kumpanya. Hayaan po ninyong gamitin ko na rin ang pagkakataong ito na magpasalamat sa Jollibee; kayo po ang nagsilbing “unofficial food provider” namin noong panahon ng dalawang kampanyang nasiyonal na dinaanan ko po. (Kayo rin po ang naging landmark para siguraduhing tama pala ang direksyon na dinadaanan namin noon.)
Pinunan ang gutom ko, kasama ng ating mga volunteers na nanghikayat sa ating mga kababayan na sumama sa tuwid na landas. Mula sa mga supervisor at senior executives, sa inyong masisipag na crew, hanggang sa milyon-milyong suki ninyo sa iba’t ibang panig ng mundo: isang mainit na pagbati po sa inyong lahat.
Kahanga-hanga naman po talaga ang inyong istorya. Mula sa dalawang ice cream parlor sa Cubao noong 1975—ako po’y grade school palang noon—lumago ang Jollibee Foods Corporation at umabot sa halos dalawanlibong store networks sa loob at labas ng bansa. Matapos ang tatlumpu’t limang taon, dahil sa inyong patuloy na pagsusumikap at inobasyon, kayo na ang may pinakamalaking quick service restaurant chain sa buong Pilipinas. Pinakita ng Jollibee na kaya niyang makipagsabayan sa mga banyaga at kaya niyang higitan ang mga ito. Ito ang marka ng Pinoy—hindi nagpapatinag, matatag at mapagpunyagi. Sa halip na mawalan ng loob dahil sa hamon ng mga ibang food chains na matagal nang kilala sa buong mundo, lalo pang nagsumikap at naging determinado ang Jollibee upang higit na pagbutihin ang kanilang mga produkto at serbisyo. Ito ang naging sangkap upang kilalanin ang Jollibee bilang isa sa mga pinakamatagumpay na kumpanya, hindi lamang po sa Pilipinas, kundi sa buong Asya. Kaliwa’t kanan na din po ang mga iginagawad sa inyong parangal at pagkilala sa loob at labas ng bansa, patunay sa world-class ninyong mga produkto at serbisyo. Malayo man ang inyong narating, marami man ang inyong parangal, ang katangi-katangi sa Jollibee ay ang hindi matatawarang pagbandila sa kakayahan ng mga Pilipino. Wala na pong mas hihigit pang tagumpay dito: ang mahuli ang panlasang-Pinoy, ang mabihag ang pusong-Pinoy, at ang maging bahagi sa pang-araw-araw na buhay ng mga Pinoy.
Bawat branch ng Jollibee ay sumasagisag sa kakayahan ng negosyanteng Pilipino na maging bukod-tangi sa anumang larangan na kanyang papasukin. Ang mga nalilikha ninyong trabaho ang siyang nagbibigay-lakas sa marami nating mga kababayan na umahon mula sa kahirapan. Sa katunayan, karamihan sa inyong mga service crew ay mga working student, at nabibiyayaan ninyo sila ng pagkakataong ipagpatuloy ang kanilang pag-aaral. Kaya naman labis ang aking pasasalamat sa inyong pagtitiwala at pamumuhunan sa kakayahan ng mga Pilipino. Pinaiigting ng pagdiriwang na ito ang inyong pakikiisa at ang pagiging katuwang ninyo sa pagpapaunlad ng bansa.
Sa likod ng inyong mga tagumpay, aktibo pa rin kayo sa pagkakawang-gawa. Kasama ang DSWD at Kabisig ng Kalahi, naiibsan ninyo ang gutom ng marami nating kababayan sa tulong ng inyong community-based feeding program na “Nurture the Future.” Maging ang inyong mga empleyado ay tumutulong sa pag-iimpok ng pondo upang matugunan ang matitinding pangangailangang-medikal ng ating mga kababayan gamit ang inyong “Give-A-Life Charity Foundation.” Katuwang ang Habitat for Humanity, pinangunahan din ninyo ang “Pabahay Pambuhay,” isang poverty housing project na kumukupkop at nagbibigay ng tahanan sa mga pamilyang Pilipino. Maraming kabataan din ang binubusog ninyo sa kaalaman at talino sa pamamagitan ng “Sa Aklat Sisikat” reading program, ang inyong award-winning campaign na “Sabi ng Jollibee, Kaya Mo Kid!”, at ang longest-running gift collection drive sa bansa, ang “Ma-Aga ang Pasko.” (Sana nga “Ma-Aga” and pasko nating lahat.) Kasama ko ang sambayanang Pilipino na nagpapasalamat sa walang-humpay ninyong pagseserbisyo-publiko. Ipinamamalas ninyo ang lakas ng bayanihan sa ganitong mga proyekto. Umaasa akong dadami pa ang tulad ninyong nakikipagtulungan sa gobyerno sa pagtataguyod ng mga proyektong kapaki-pakinabang sa ating mamamayan.
Gaya ng Jollibee, doble-kayod din ang ating pamahalaan sa pagpapabuti sa pangkalahatang sitwasyon sa bansa. Mula sa mga biyahe natin sa ibang bansa, ramdam po nila ang panibagong sigla sa ating ekonomiya. Handa na muli silang tumaya sa kakayahan ng Pilipino. Malinaw sa kanila ang laki ng potensyal ng Pilipinas na maging sentro ng komersyo sa rehiyon. Nang dumalaw tayo sa Estados Unidos, nakapag-uwi po tayo ng secured investments na nagkakahalaga ng $2.4 billion, na makapagbibigay ng humigit-kumulang apatnapunglibong trabaho sa mga Pilipino. Nang bumisita naman po tayo sa Japan kamakailan lang, $2.86 bilyon sa sigurado na po na naman ang halaga ng mga investment na ipinasalubong natin sa atin pong mga kababayan. Ipinapakita po nito ang patuloy na pag-angat ng kompiyansa ng international business community sa Pilipinas. Sa pagsusumikap nating isulong ang mabuting pamamahala, marami na tayong natamasang tagumpay.
Simula’t sapul pa lamang po, kinikilala na natin ang kakayahan ng pribadong sektor bilang matibay na kabalikat natin sa mga repormang ating isinusulong. Inilunsad po natin ang Infrastructure Summit nitong nakaraang linggo upang mailatag sa mga private investors ang mga proyektong maaari nilang bigyan ng puhunan. Naging mainit ang pagtanggap ng pribadong sektor sa inisyatiba nating ito. Mga tatlong daan ang tinatayang darating, umabot po ng pitong daan ang interesado sa atin pong programang ito.
Kasabay sa buhos ng suporta mula sa mga negosyante, gaya ng inaasahan, inulan din po tayo—ito ang masakit—ng batikos mula sa mga taong tila ayaw tayong umahon. Ibinibenta daw natin ang bansa. Nagpapasakop daw po tayo sa mga banyaga. Ipinapaliwanag kong muli: sila lang po ang magpopondo; sa atin pa rin ang kanilang ipinatayo. Ginagawa po natin ito dahil may kakulangan tayo sa pondo. Alam po ng lahat ‘yan. Kung hindi siguro naghari ang katiwalian at kurapsyon sa nakalipas na mga taon, hindi po siguro natin kakailanganing gawin ito. Kaya po mahalagang makipag-ugnayan tayo sa pribadong sektor. Habang may namumuhunan sa ating bansa, binibigyan nila tayo ng pagkakataong mailaan ang natitirang pondo natin sa mga sektor na nangangailangan agad ng pansin, gaya ng kalusugan, edukasyon, at trabaho.
Malinaw po ang direksyong ating tinatahak: pauunlarin po natin ang Pilipinas. Magagawa lang po natin ito kung maglalakas-loob din ang ating mga kababayan na magtiwala sa kanilang kakayahang mamuhunan, at magnegosyo. Kung dati po ay nag-aalinlangan kayong magtayo ng negosyo dahil sa tongpats at redtape, ngayon po ay pinabilis at pinadadali na natin ang proseso nang pagrehistro ng negosyo at pagkuha ng lisensiya. Mula sa tatlumpung LGUs, labing-walo ay gumagamit na ng unified application form, dalawampu’t tatlo ay iniklian na ang mga hakbang sa pagrerehistro, habang ang dalawampu’t apat naman ay napaikli na ang oras sa pagkuha ng mga lisensiya. Pati ang pagrerehistro ng pangalan ng negosyo, pinaikli na rin, kung saan ito ay labinlimang minuto na lamang—dati ho kasi walang humpay na apat hanggang walong oras kada araw, hanggang makatsamba ka. Lahat ito ay ginawa natin upang mas maging kaaya-aya pa ang pagnenegosyo dito sa Pilipinas.
Napakaganda po ng mga nangyayaring pagbabago sa ating bansa. Ang nakalulungkot po, may mga nagpupumilit pa ring sirain ang kinukumpuni nating bayan. Imbes pong maghilaan tayo pababa, magtulong-tulong nalang kaya tayo sa pagkamit sa mga layunin po ng ating pamahalaan at sambayanan. Imbes na magreklamo tayo nang magreklamo, ilaan natin ang ating oras at lakas sa mga bagay na kapaki-pakinabang sa atin pong bayan.
Muli, maraming salamat sa Jollibee. Huwag po sana kayong mapagod sa pagsusulong ng mga produktong malapit sa kulturang Pinoy. Puwede na po tayong lahat muling mangarap. Tapos na po ang panahon ng kadiliman, at sumisilip muli sa mga ulap ang liwanag ng masaganang kinabukasan. Nagsisimula na nating abutin ang katuparan ng ating mga pangarap.
Marami pong salamat. Ako po’y malungkot: tatlong oras lang ako dito sa Baguio.
Mabuhay po ang Jollibee at ang kanyang mga tauhan.
No comments:
Post a Comment